
Noutra orde de cousas, debo ir deixando atrás as mensaxes máis pesimistas de posts anteriores. Agora mesmo síntome feliz, voltando aos inicios da maxia. A maxia nunha nova fase. (O Álex, un rapaz murciano que coñecín en Ferrol onte, diría que non é maxia, que é enerxía. Einstein mediante.)
Hoxe conteille ao Rubén unha cousa que levaba gardada desde hai oito anos. As voltas que dá a vida. ;)
Sem comentários:
Enviar um comentário