Que o que se gañe o domingo non se perda o mércores

Aínda estou por aquí, enviciado con isto de enviar garrafas ao mar desde internet. A cousa, vendida como sinxela, é realmente sinxela.

Véxase esta noticia do semanario A Nosa Terra:

A primeira maioría de Fraga en 1989 obtívose cun sospeitoso resultado do voto emigrante

Nas eleccións de 1989 o PP obtivo a maioría absoluta, mercé a unha sospeitosa alteración da lóxica estatísca, disparándose en Ourense a incidencia do voto do PP no Censo de Residentes Ausentes: foi o único caso no que lle gañou ao PSOE e fíxoo por unha diferenza que non se corresponde con nada sucedido nin antes nin repetido despois. Aquel oitavo escano de Ourense decidía a presidencia de Fraga. Foi cousa do home do saco?

En todos os procesos electorais desde 1989, o Partido Popular vense xogando as súas posibilidades de goberno no gume da navalla: só lles vale conseguir maioría absoluta. As eleccións do 17 de decembro de 1989 estaban marcadas por moitas particularidades que é preciso lembrar para situarse. A presidencia da Xunta encabezábaa o socialista Fernando González Laxe, que viña presidindo desde 1987 un goberno tripartito xunto ao PNG e Coalición Galega, despois de producirse unha moción de censura apoiada por deputados que se desligaran do PP. Paradoxicamente, o PSOE de Madrid nunca apoiou ese goberno alternativo, e como símbolo dese distanciamento o presidente español, Felipe González, nunca recibiu na Moncloa ao seu correlixionario González Laxe. A outra singularidade era a presenza de Manuel Fraga como candidato, despois de terse retirado da primeira liña política, cedendo a presidencia do PP a José María Aznar. Finalmente, as eleccións galegas tiveron lugar apenas mes e medio despois do PSOE obter a súa terceira maioría consecutiva no Congreso dos Deputados.

A noite electoral Fraga cantou vitoria cos resultados provisorios na man, nos que chegaba axustadamente aos desexados 38 deputados, pero na cociña dos partidos todos os ollos se dirixían a Ourense, onde os cocientes de asignación de votos deixaban as espadas en alto á falta do escrutinio definitivo e a contabilización dos votos dos residentes ausentes. Nesas primeiras horas, os escaños de Ourense correspondían do seguinte xeito: PP (8), PSOE (5), Coalición Galega (1) e BNG (1), e así o publicaron algúns xornais o 18 de decembro. Horas despois reasignábanse e cos datos provisorios o BNG perdía o seu representante en favor do PSOE. Os derradeiros cocientes de PP, PSOE e BNG estaban axustadísimos: o PP obtiña o seu oitavo escano ourensán con 10.270 votos e o PSOE o seu sexto con 10.065 e o BNG quedábase ás portas con 10.060.

Faltaba escrutar o Censo de Residentes Ausentes e revisar as actas antes de coñecerse os resultados definitivos. Comezaban as sorpresas.

-----------------------------------------------

Non lles permitamos que gañen arteiramente o mércores o que perdan o domingo!